باز این چه شورش است؛ که در خلقِ عالم است
باز این چه نوحه و چه عزا و چه ماتم است
سرهای قدسیان؛ همه بر زانوی غم است
گویا عزای اشرفِ اولادِ آدم است
---
زینب به سر زنان؛ بهر چه میدود
با ناله و فغان؛ سوی که میدود
او را چه میشود نامِ که میبرد
میرود کنارِ نورِ دو عینش؛ حسینش
میرود ببیند نعشِ حسینش، حسینش
---
دم به دم میزند فریاد؛ وای حسینم
وای حسینم! وای حسینم! وای حسینم